ناتورالیسم

بر مذهبي فلسفي و چند مکتب ادبي و هنري اطلاق مي شود. در ادبيات و هنرهاي زيبا: مکتبي است که به تقليد دقيق و موبه موي طبيعت توجه دارد و معتقد است که بايد طبيعت را حتي الامکان مطابق با واقع و چنانکه هست توصيف و مجسم کرد. «گوستاو فلوبر» از پايه گذاران و پيشروان ناتوراليسم ادبي است . «اميل زولا» و «گي دو موپاسان » از موسسان و معاريف اين مکتب اند. در پزشکي : شيوه اي است که طبيعت را مايه بخش مداوا و شفاي امراض ميداند. در فلسفه : مکتبي است که معتقد به قدرت محض طبيعت است و طبيعت را مامور و محکوم قدرت ونظام بالاتري نميداند و وجود يک خالق و نظام عالي رادر طبيعت انکار ميکند و طبيعت را بخودي خود موجود ميداند. مکتب ناتوراليسم دو شاخه ميشود: يکي ماترياليسم يا مذهب مادي و ديگر مذهب وحدت وجود. پيروان ناتوراليسم دخالت خدا را در امور دنيا انکار ميکنند. عکس اين مذهب را سورناتوراليسم مينامند. ناتوراليسم بعنوان يک مکتب کفر و الحاد از طرف کليسا طرد شده است .