انجیل برنابا اثری پدیدارشده(=یافته شده) در قرون وسطی می‌باشد که ادعا شده‌است توسط برنابا، شخصیت مسیحی برجسته از قرون اول میلادی به نگراش درآمده است. این کتاب نسبت به انجیل‌های رسمی مسیحیت شباهت بسیار بیشتری به اعتقادات مسلمانان دارد.

اعتبار این کتاب به شدت مورد تردید واقع شده‌است چرا که اسناد قدیمی از آن وجود ندارد و قدیمیترین اشاره به آن وجود نام آن در لیست ممنوعه پاپ ژلازیوس یکم در اواخر قرن پنجم میلادی(قبل از پیدایش اسلام) است. و قدیمی ترین دستنوشته‌ها مربوط به قرن ۱۶ می‌شود. اکثر محققان غربی و مسیحی (و حتی برخی مسلمانان) اعتبار آن را زیر سوال برده‌اند و آن را اثری جعلی متعلق به به قرن ۱۶ می‌دانند که ادعا می‌شود توسط برنابای عهد جدید (قرن ۱ میلادی) از یاران حواریون مسیح به نگارش درآمده است. از طرف دیگر برخی مسلمانان جعل بودن این انجیل را نپذیرفته‌اند و آن را نسبت به اناجیل رسمی مسیحیت معتبرتر می‌دانند.

اندازهٔ این انجیل برابر مجموع چهار انجیل رسمی است (دستخط ایتالیایی ۲۲۲ فصل دارد) و متن آن حاوی مواعظ اخلاقی و عرفانی از زبان مسیح است.